۱۳۹۰/۱/۱۷

به یاد پژوهشگر و منتقد دربند, حجت الله نیکویی

گویا ما ملت فراموشکاری هستیم و خیلی از موضوعات را زود فراموش می کنیم و برای همین است که غالب شدن مستبد بر چنین ملتی زیاد سخت نیست.  شاید هم فراموشکار نیستیم و بدبختی مردم به قدری گسترده است که طبیعتا بعضی از هموطنان بی پناهی که در سلاخ خانه های رژیم هستند از قلم می افتند و یادی از آن ها نمی شود. به هر حال در همین رابطه چندین ماه است که از حجت الله نیکویی که نوشته ها و سخنرانی هایی را در انتقاد به باورهای مذهبی جامعه ایراد کرده و به سنت شکنی کم سابقه ای دست زده بود هیچ خبری نیست و گویا در فضای مجازی هم از یادها رفته است. دستگیر شدن کسی به خاطر بیان اندیشه و اعتقادات خود در قرن ۲۱  آن هم در صورتی که به هیچ عنوان به عقاید موجود در جامعه توهینی نکرده بود بسیار مسخره و غیر انسانیست. پنداری که در چنین جامعه ای تنها یک عده ی محدودی عمامه به سر که کارشان استحمار و سواری گرفتن از عوام است حق حرف زدن دارند و جز آن ها هر که سخنی بگوید مرتد و مهدورالدم است. هنوز ایران خاطره ی مرگ دلخراش احمد کسروی در کاخ دادگستری توسط تروریست های فداییان اسلام را از یاد نبرده است که جرم وی تنها اندیشیدن آزاد و تنها اسلحه اش هم قلمش بود. امیدوارم که هر چه زودتر خبر سلامتی آقای نیکویی و ده ها زندانی عقیدتی دیگر را بشنویم و شاهد روزی باشیم که دیگر اندیشیدن آزاد و بیان آن جرم محسوب نشود .


۱ نظر:

  1. امیدوارم به زودی شاهد آزادی اندیشه در سرزمینمان ایران باشیم

    پاسخحذف

ما از انتقادات شما پشتیبانی می کنیم ولی نظرات حاوی عبارات رکیک و همچنین اسپم حذف خواهند شد. با سپاس از دیدگاه های شما