جمهوری اسلامی پاسخ نمی دهد / آیا "فتنه" لندن هم کار استعمار پیر و آمریکای جهانخوار است؟

در انگلستان تظاهراتی کوچک برقرار شده است و پیامدهای آن تخریب و به آتش کشیده شدن تعدادی مغازه در چند شهر بویژه لندن بوده است. البته موضوع دو روز اخیر لندن که در آن مغازه ها از جانب تعدادی اوباش دزدیده و غارت شدند را نمی توان با موضوع سال 2009 ایران که در آن رای مردم توسط خود حکومت دزدیده شد و جنایت های سهمگین بر مردم اتفاق افتاد مقایسه کرد. اما گویا خود حکومت که همیشه از مغالطه فرار رو به جلو استفاده می کند انگلیس را به آرامش و رعایت حقوق بشر فرا خوانده است ولی در عین حال به بسیاری از پرسش ها پاسخ نداده است. جمهوری اسلامی هیچ وقت پاسخ نداد که افرادی چون نسرین ستوده, حشمت الله طبرزدی, احمد زیدآبادی, بهاره هدایت, مجید توکلی, مهدی خزعلی, عیسی سحرخیز و بسیاری از افراد بیگناه دیگر را به چه دلیل مدتیست که زندانی کرده است و قصد آزادسازی آن ها را هم ندارد. رژیم بی برکت جمهوری اسلامی حتی به دو کاندیدای انتخاباتی خود یعنی موسوی و کروبی که سال ها در همین رژیم فعالیت داشته اند هم رحم نکرده است و قریب 170 روز حبس خانگی را تاکنون برای آن دو اعمال کرده است. رژیم جمهوری اسلامی پاسخ نمی دهد که چرا بعد از انتخابات کذایی پاسخ  مردمی که به طور مسالمت آمیز به دنبال رای های مفقودشان بودند را با گلوگه و شکنجه و قتل در سلاخ خانه های خود داد و بارها در مطبوعات وسیاستنامه های کثیف خود از آن ها به فتنه هایی که از آستین آمریکا و انگلیس سر به در آورده است یاد کرد و حتی قتل های ندا آقا سلطان و سهراب اعرابی و محسن روح الامینی و غیره را هم به بیگانه نسبت داد. رژیم جمهوری اسلامی نمی خواهد بپذیرد که در هر کشوری در جهان مردم خواسته هایی را از دولت خود دارند و در صورت عدم تحقق خواسته های خود دست به اعتراض می زنند ولی این موضوع در کشورهای دموکراتیک امری عادی و حاصل برآیند خواسته های مردم تلقی می شود و به زودی هم حل و فصل می شود اما در کشور استبداد زده نظیر ایران, چون مردم درگیر یک استبداد هستند ابتدا وانمود می شود که گویی مردم هیچ مشکلی ندارند و اوضاع عادی و آرام است و ملت از وضعیتش راضی است اما از آنجایی که کشورهای متخاصم چشم دیدن پیشرفت های روزافزون نظام گل و بلبل را ندارند با تحریکات و ایجاد فتنه در تلاش بر هم زدن آرامش و نظم عمومی هستند! جمهوری اسلامی پاسخ نمی دهد که پس چگونه انگلیس و اسپانیا و برخی کشورهای دیگر که اخیرا با شورش ها و اعتراضاتی دست به گریبان بودند, تحرکات در سطح خیابان را به خارجی منتسب نکردند و بر خلاف جمهوری اسلامی برخی از اعضای سفارتخانه های خارجی را دادگاهی و محاکمه نکردند. رژیم جمهوری اسلامی که در دروغگویی نظیر ندارد توضیح نمی دهد که چطور در تمامی کشورها نظیر مصر و لیبی و بحرین و حتی انگلیس مردم به پا خواسته اند و در اروپا مردم قصد انقلاب اسلامی دارند (!) اما فقط در ایران تحت ولایت آخوندها و سوریه تحت ولایت بشار اسد معترضان فتنه گر هستند و از جانب سیا و ام.آی.6 و موساد قصد براندازی دولت حقه ی خود را دارند!!!

رژیم جمهوری اسلامی هرگز پاسخ نداد که چرا هیچ کس تاکنون حق مصاحبه و پرسش و پاسخ از مقام اول کشور(ولی فقیه) را نداشته است و منتقدان و وبلاگنویسان متعددی به زندانی های طولانی مدت محکوم شده اند و یا به دست جمهوری اسلامی کشته شده اند در صورتی که در کشورهای آزاد چون حکومت از مردم و برای مردم است حق انتقاد محفوظ است. رژیم جمهوری اسلامی همچنین پاسخ نمی دهد که چگونه مزدورانش در روز عاشورا با ماشین از روی مردم می گذرند و این جنایت را با بیشرمی تقصیر معترضان می دانند اما در انگلیس برخورد قانونی با آشوبگران, صدا و سیمای تزویر را به تکاپو در می آورد و از کاه کوه ساخته و اتهام  اقدامات ضد حقوق بشری را به شکلی مضحک به خودشان بر می گرداند. چگونه است که در انگلستان تمامی خبرگزاری ها مو به مو وقایع را ثبت می کنند و در صورت لزوم مقام کشورشان را به قبول استعفا مجبور می کنند اما در مطبوعات جمهوری اسلامی حق انتقاد از ولی فقیه و سایر دم و دستگاه دولتی اش به هیچ عنوان پذیرفته نیست و حتی با برداشتن پیشوند "حضرت" خانه بر سر نویسنده خراب می شود چه برسد به این که انتقادی هم صورت بگیرد.


جمهوری اسلامی هیچ گاه پاسخ نداده و نخواهد داد که چگونه مردم ایران به دو دسته هستند یا از ما هستند و یا بر ما هستند, چگونه است که آن هایی که روش ما را نمی پسندند و به دنبال حقوق بنیادین و شهروندی هستند و نسبت به ما انتقاد دارند, از جانب "استکبار متخاصم" تغذیه می شوند و فتنه می کنند ولی در برخی از شهر های اروپا آشوبگرانی که خوشی زیر دلشان زده است حق هستند و توسط دولت استکباری سرکوب می شوند!

البته پاسخ تمامی این ها روشن است. جمهوری اسلامی هیچ چیز برای گفتن وپاسخگویی ندارد به قول معروف هیچ چیز در دستش نیست. حرف های نامربوط و فرار رو به جلو و نپذیرفتن نماینده ی ویژه ی حقوق بشر سازمان ملل, همه و همه حکایت از این دارد که جمهوری اسلامی بسیار درمانده شده است ولی چون عناصر آن را از پر رو ترین و بی شرم ترین چاقوکشان تاریخ تشکیل می دهد قصد دارد با سیاه نمایی و برگرداندن تمامی اتهاماتی که به او زده و می زنند برای خود نمونه و مشابه پیدا کند اما در همین امر کلا ناتوان است. اعتراض و انتقاد امروزه در جهان آزاد امری بدیهی است و تمامی دولت های دموکراتیک هم آن را موضوعی عادی می دانند که به راحتی حل و فصل می شود ولی فقط دولت های توتالیتر نظیر جمهوری اسلامی است که چون نمی خواهد اشتباهات خودش را بپذیرد و خود را الهی و بی عیب و نقص می پندارد اعتراض و تظاهرات را متاثر از خارجی می داند. جمهوری اسلامی برخلاف کشورهای آزاد که اعتراض را حق مردم و برگرفته از خواسته های همان مردم می داند, همانند دولت های اموی پس از اسلام تمامی جنبش های آزادیخواهی که ماهیتش را نشانه گرفته اند فتنه می داند و با تفسیر و حدیث و آیه, به شکل بسیار مضحکی بروی سرکوب های خود لعاب شرعی می کشد و تازه آن را هم در بسیاری از مواقع کتمان می کند اما برای منحرف کردن اذهان عمومی موضوعی عادی نظیر لندن را با مغلطه ی "بزرگنمایی" ده برابر بزرگ کرده و خبرگزاری های خود را از آن پر می کند. 

آقای جمهوری اسلامی. بازی دیگر تمام شد و دورانت به سر رسیده است. به زودی همانجایی خواهی رفت که سایر حکومت های توتالیتر رفتند