با قالیباف یا بدون قالیباف انتخابات را تحریم می کنیم / هنوز کشتار ۸۸ از یادمان نرفته است

طبق گفته ویکیلیکس، ولی مطلقه فقیه خوابی دیگر برای انتصابات سال ۹۲ تدارک دیده است و به نظر می رسد که محمد باقر قالیباف احتمالا رئیس جمهور انتصابی بعدی و به تعبیری دیگر معاون بعدی ولی فقیه خواهد بود. البته این گفته جدیدی نیست و چند ماه پیش نیز شایعاتی مبنی بر آماده شدن قالیباف برای انتصابات سال ۹۲ منتشر شده بود. البته فارغ از درست یا نادرست بودن این ادعا پس از به وجود آمدن اختلافاتی میان خامنه ای و احمدی نژاد، خامنه ای شدیدا احساس کرده که برای او لازم است تا استراتژی خود را تغییر دهد و فرد متعادل تری را به عنوان معاون بعدی خود منصوب کند تا اولا دست کم اندکی بیشتر نظر جامعه را به خود جلب کند و دوما از سرکشی کمتری نسبت به احمدی نژاد برخوردار باشد و بیشتر به خواسته های رهبر تمکین کند. به نظر من استراتژی ولی فقیه این بوده است که پس از این که فردی رادیکال را به عنوان رئیس جمهور منصوب کرد ، فرد انتصابی بعدی را با عملکردی ملایم تر از قبلی انتخاب کند تا تصور و توهم رسیدن به آزادی نسبی (نسبت به قبل) برای مردم فراهم شود و خشم جامعه را که در دولت قبلی برقرار بود کمی فرو نشاند. حتی این مسائل در زمان انتخابات رژیم بیشتر هویدا می شود و مثلا مشاهده می کنیم که صدا و سیما صحنه هایی که در ۳۶۵ روز سال آن را نمایش نمی دهد و در لیست سیاه گشت ارشاد قرار می گیرد، ناگهان  در روزهای انتخابات توام با نمایش رای گیرد با آب و تاب فراوان گزارش می دهد و از خط قرمزها عبور می کند. اما با تمام این سیاه کاری ها دیگر بعید می دانم کسی که اندکی به مسایل کشورش آگاهی داشته باشد و در عین حال منفعت طلب نباشد دوباره در این نمایش ساختگی شرکت کند و تن به انتصابات ولی فقیه بدهد. در کشور ما تمامی تصمیم ها توسط ولی فقیه گرفته می شود و رئیس جمهور تنها سیاست های ولی فقیه را دنبال می کند چرا که رئیس جمهور بر خلاف ولی فقیه می تواند به کشورهای دیگر سفر کند و با رسانه ها مصاحبه داشته باشد و در کنفرانس های مختلف شرکت کند، در صورتی که خامنه ای که صحنه گردان اصلی است با هیچ رسانه ای مصاحبه نمی کند و به هیچ کشوری سفر نمی کند. در واقع انتصابات برای این است که معاون ولی فقیه انتخاب شود و طبیعتا کسی برنده میدان خواهد بود که "نظرش به نظر او نزدیک تر باشد". با وجود یک سلطان مطلق که سخنانش فصل الخطاب باشد، دیگر این سیستم جمهوری محسوب نمی شود و رای دادن در آن چندان فایده ندارد؛ چرا که در آخر آن که باید مصالح و باید ها را تشخیص دهد و حرف آخر را بزند، همان ولی مطلقه است و در اینجا چیزی به نام حاکمیت ملی مطرح نیست بلکه حاکمیت فرد مطرح است. برای فریب اذهان عمومی کمی شل کن سفت کن راه می اندازد تا مردم رئیس جمهور را در اداره کشور دخیل دانند و او را موثر ببینند، غافل از این که تمام این ها بازی است. با تعویض احمدی نژاد سرکوب همچنان ادامه خواهد داشت، نقض حقوق بشر همچنان دامه خواهد داشت و تخریب آثار باستانی و دزدی سرمایه های ملی نیز همچنان برقرار خواهد بود و با عوض شدن معاون ولی فقیه مشکلی حل نخواهد شد. مردم کاری که می توانند انجام دهند این است انتخابات را کاملا تحریم کنند. دیگر دیده نشود  که عده ای بروند بگویند خب این قالیباف بد است و فلانی بدتر. بیاییم به بد رای بدهیم, نه! تحریم انتخابات تنها راه چاره است, اگر این اصلاحطلبان سازشکار بگذارند. هنوز کشتار سال ۸۸ فراموش نشده و نخواهد شد. هنوز یاد ندا و سهراب و اشکان و محمد و صانع و هاله و دیگر شهیدان در اذهان باقیست، هنوز احمد زید آبادی و نسرین ستوده و ژیلا بنی یعقوب و مصطفی تاجزاده و محمد نوریزاد و مجید توکلی  و شیوا نظرآهاری در زندان هستند، هنوز موسوی و کروبی دو کاندیدای انتخابات گذشته در حصر خانگی به سر می برند و هنوز رای های سال ۸۸ پیدا نشده است. مشکل ما رئیس جمهور انتصابی که تا ۲ سال دیگر عوض می شود نیست، مشکل ما ولی فقیه است. احمدی نژاد یا قالیباف یا هر فرد دیگری، همشان یکی هستند. انتخابات را تحریم خواهیم کرد.