هموطن عزیز، فرهنگ مرده پرستی محرم را یکبار و برای همیشه کنار بگذار

باز ماه محرم فرا رسید، ماه جشن و شادی اعراب برای سال نو عربی و ماه گریه و شیون شیعیان عمدتا ایرانی! واقعا جای تاسف و افسوس دارد که ایران با این پیشینه فرهنگ و تمدن که جشن هایش برخاسته از طبیعت و زیبایی بودند، به چنین بدبختی و ادباری افتاده است که نه تنها جشن های باستانی خود را فراموش می کند، بلکه برای فردی که با زبونی توسط قبیله خود و بر سر قدرت ۱۴۰۰ سال پیش به قتل رسیده بود تبدیل به یک الگو می شود. جالب اینجاست که مادامی که اعراب در حال جشن و سرور برای سال نوی خود هستند، شیعیان بر سر خود می کوبند که چرا ۱۴۰۰ سال پیش چند نفر به خاطر قدرت در بیابان ها همدیگر را نابود کرده اند.

هر روز هم بازار جعل تاریخ و اتفاقات روز عاشورا گرمتر می شود ولی کمتر کسیست که واقعیات را بداند، چرا که کسی که واقعیات تاریخی را بداند دیگر بر سر و روی خود نمی کوبد و عینک واقعبینی بر چشم می گذارد.

می گویند که به باورهای دیگران احترام بگذار و توهین نکن. اما چطور می توان بی تفاوت بود هنگامی که این عقاید ارتجاعی مردم را تا خرخره بت پرست و خرافاتی کرده و جامعه ایران را به خواری و خفت زیر دست ملای جنایتکار کشانده است؟ آیا جوامع مترقی حق ندارند که به این حماقت های جاهلیت مذهبی بخندند و آن ها را وحشی بنامند؟ زنده یاد احمد کسروی که من او را یکی از آگاه ترین و بیدارترین شخصیت های تاریخ معاصر ایران می دانم در یک جا به درستی اشاره کرده بود که "یکی از زشتکاری های بزرگ شیعیان ارج گذاشتن بر استخوان های مردگان است در صورتی که مرده را باید سوزاند و یا زیر خاک نهان کرد تا بوی گندش باعث آزار نشود، و بساط مرده پرستی شیعیان نیز به دلیل وحشی و بی فرهنگ بودن این گروه است!" وی در کتاب داوری می نویسد:
...در انديشه آنان (شیعیان) مردم بهر دينند . به اين معني كه خدا داشته و اين جهان و مردمان را آفريده كه آن گرامي داشتگان را بشناسند و جايگاه آنان را در نزد خدا بدانند و براي خشنودي خدا هميشه نامهاي آنان را به زبان رانند و درودها فرستند و به روي گورهاشان گنبدهاي سيمين و زرين افرازند و از راههاي دور بديدن آن گنبدها روند، سرگذشتهاي آنان را فراموش نساخته هميشه تازه نگهدارند، با دشمنان ايشان هميشه دشمن باشند...   شگفتست كه بازماندگان حسين خودشان پس از يكي دو سال، پيش آمد را فراموش ساختند و به زندگي پرداختند. چنانكه گفتيم علي بن الحسين با يزيد آشتي كرد و با او دوستي نمو د. سكينه دخترحسين كه به گفته روضه خوانان در ويرانه شام مرده است و باشد كه شيعيان به اين مرگ اوخروارها اشك ريخته اند، سالها پس از آن زيسته و زن مصعب بن زبير شده بود كه سپس نيززن عبدالملك بن مروان گرديد و با خوشيها زندگي بسر داد. ولي شيعيان پس از هزار و سيصد سال آن داستان را فراموش نمي كنند و آيا اين دليل روشني به سبك مغزي و بيخردي يك مردمي شمرده نخواهد بود؟!...


من در این جا از مرده پرستان می خواهم که پاسخ دهند در کل امامان شیعه نظیر حسین بن علی خدماتشان به بشریت چه بوده، تالیفات و کارآمدی آن ها چه بوده و کلا در زندگی خود چه کار کرده اند که تازه ما همانقدر و نه بیشتر آن ها را پاس بداریم. آیا با کشف دارویی جان هزاران بیمار را نجات داده اند؟ برای سهولت زندگی بشر تلاش کرده اند؟ مانند فردوسی ۳۰ سال از عمر خود را برای زنده کردن زبان و شکوفایی فرهنگ صرف کرده اند؟ از پایه گذاران دانش و معرفت جهانشمولی بوده اند؟ در این رابطه چطور آموزه های ابن سینا و یا ارسطو در جهان گسترش پیدا کرده ولی در مورد امامان شیعه حتی اعراب هم این افراد را نمی شناسند و جز چند حدیث متناقض که صحت و سقم آن هم مشخص نیست چیزی دیگر از آن ها در دست نیست. و مهم تر این که چه قداستی در امامان شیعه وجود دارد که از آن ها تصویری خداگون ارائه می شود و تمام راه های انتقاد هم بر آن ها بسته است؟

هموطن مومن من، کل کار این امامان چه بوده است که باید پس از ۱۴۰۰ سال بر روی خود گل بمالیم و به خود آزاری روی بیاوریم؟ تازه بر فرض این که امامان شیعه کار مثبتی را انجام داده باشند، چرا باید پس از ۱۴۰۰ سال برای آن ها عزاداری کنیم؟ ما شاید به همان اندازه کار مثبت می توانیم از آن ها به خوبی یاد کنیم و همچنان آن ها را دارای اشتباه هم بدانیم اما فایده این مرده پرستی چیست جز این که ملتی را از تعالی باز می دارد و او را به توسری خوردن هر چه بیشتر سوق می دهد. کارهای خرافی و زشت عزاداری برای کسی که پس از ۱۴۰۰ سال دیگر حتی خاکسترهای آن هم وجود ندارد هیچ پایه و اساس منطقی ندارد. مگر ما برای پدران و مادران خود که چندین سال پیش مرده اند هر سال چنین بساطی راه می اندازیم؟ 

واقعا این چه دینی است که فلسفه آن نه شادی که رنج و غم و اندوه است؟ همانطور که جسم انسان فانی نیست و قرار نیست برای همیشه بماند، امام حسین هم اگر در صحرای کربلا کشته نمی شد بلاخره روزی عمر فانی خود را از دست می داد و خب از مرگ هم راه گریزی نیست. وجدانتان را برای لحظه ای قاضی کنید که آیا خودتان دوست دارید که پس از فوت شما هر سال چنین مراسم هایی راه بیندازند؟ مطمئنا اگر خودشیفته افراطی نباشید و دچار بیماری هم نباشید پاسخ شما منفی خواهد بود! پس نیک دیده می شود که کل این بازی ها پوچ و از پایه غلط است، و علت آن هم چیزی جز بازی های سیاسی آن روزگار و دکان مردمفریبی آخوند در عصر کنونی نمی تواند باشد. ملتی که از طرفی فرهنگ و تاریخ وارسته خود را فراموش کند و منفورترین اشخاص عرب را هم به عنوان الگو قرار دهد، باید برای چنین جامعه ای افسوس خورد.

قبر امام حسین برای اهل قبور. چنین دم و دستگاهی توسط پول مردم ایران درست شده است
و برای فریب همین جامعه هم مورد استفاده قرار می گیرد

کودکان معمولا زود تحت تاثیر قرار می گیرند. خرافات ثبت شده در ذهن کودک
کل زندگی او را در بزرگسالی تحت شعاع قرار می دهد 

لینک منتشر شده در بالاترین